Laten we verder gaan met het meest gebruikte type lus - de for-lus. De for-lus is een lus die een gespecificeerd aantal bewerkingen uitvoert, ingesteld door de programmeur. Het belangrijkste kenmerk is dat er binnen de lus een aparte variabele wordt aangemaakt die het iteratienummer opslaat, evenals de voorwaarde om de lus te stoppen en de bewerking op de aangemaakte variabele. Laten we de syntaxis bekijken:

for (initialization; condition; increment/decrement) {
    // Code to be executed in each iteration
}

In deze syntaxis:

• initialization wordt één keer uitgevoerd voordat de lus begint en wordt meestal gebruikt om een teller te initialiseren;
• condition is de voorwaarde die vóór elke iteratie wordt gecontroleerd. Als de voorwaarde true is, blijft de lus doorgaan; als deze false is, stopt de lus;
• increment/decrement wordt na elke iteratie uitgevoerd en wordt meestal gebruikt om de waarde van de teller te verhogen of te verlagen.

Voorbeeld van het gebruik van een for-lus:

Laten we alles wat is geschreven doornemen en begrijpen wat wat is:

• let i = 0; – dit is de initialisatie. Dit is de variabele die wordt aangemaakt bij het betreden van de lus en wordt verwijderd wanneer de lus alle benodigde iteraties heeft voltooid. i is een index, simpelweg omdat programmeurs te lui zijn om het hele woord te schrijven. Je kunt deze variabele elke gewenste naam geven. Deze index bepaalt bij welke iteratie in de reeks men zich bevindt;
• i <= 5; – dit is de conditie. Dit is de limiet tot waar het aantal iteraties zal toenemen. Tijdens elke iteratie zal de variabele i toenemen totdat de limiet is bereikt. In ons geval is de limiet 5. Zodra i de waarde 5 aanneemt, stopt de lus;
• i++ – dit is een increment. Hiermee verhogen we de variabele i bij elke iteratie van de lus. Hier kunnen verschillende bewerkingen worden gebruikt. Bijvoorbeeld i-- of zelfs i = i * 3. Elke bewerking is mogelijk;
• console.log(`Iteration number ${i}`); – dit is de bewerking die de lus zal uitvoeren. In ons geval tonen we de waarde van de variabele i om te zien welke iteratie momenteel wordt uitgevoerd.

Laten we een ander voorbeeld bekijken van het gebruik van de for-lus om de syntaxis beter te onthouden:

Nu hebben we iets andere voorwaarden ingesteld voor het wijzigen van de variabele i. Aanvankelijk krijgt deze de waarde 10 toegewezen, en vervolgens wordt deze telkens met 5 verhoogd totdat deze de waarde 25 bereikt.

Waarom is dit nodig?

Om het aantal iteraties nauwkeurig te bepalen en speciale voorwaarden voor de iteraties in te stellen.

Stel je voor dat je plotseling de behoefte hebt om de som van alle getallen van 1 tot 100 te berekenen. Dit handmatig doen kost veel tijd, net als met een rekenmachine. Daarom stel ik voor om snel een lus te schrijven die dit voor ons doet:

In de bovenstaande code initialiseren we een variabele die ons resultaat opslaat. Vervolgens initialiseren we binnen de lus onze variabele i. Aanvankelijk is i ingesteld op 1, en de variabele i vertegenwoordigt het getal dat we bij elke iteratie optellen. Dit gaat door totdat we het getal 100 hebben opgeteld. Daarna stopt de lus.

Let op de bewerking die we uitvoeren op de res-variabele. We gebruiken res += i;, wat gelijkstaat aan res = res + i;. Hiermee kunnen we elke toewijzing vereenvoudigen. Bijvoorbeeld, als we willen vermenigvuldigen, kunnen we res *= i gebruiken in plaats van res = res * i.

Nu weet je dat de som van alle getallen van 1 tot en met 100 gelijk is aan 5050. Ik weet niet waar je deze informatie voor zult gebruiken, maar het is handig!