Hoofdklasse

Eerder werkten we met de klasse genaamd Main, maar waarom? Main dient als het toegangspunt van de applicatie, het beginpunt. In de main-methode voeren we alles uit wat we eerder hebben geschreven. De naam Main moet ongewijzigd blijven zodat de compiler deze herkent als ons toegangspunt. Binnen de main-methode kunnen we veel methoden schrijven, maar deze moeten static zijn en gemarkeerd met het static-sleutelwoord.

Static

Het sleutelwoord static in Java wordt gebruikt om een lid (variabele of methode) te declareren dat tot de klasse zelf behoort in plaats van tot een instantie van de klasse. Hier is een eenvoudige uitleg:

1. Statische variabelen: Wanneer een variabele als static wordt gedeclareerd, is er slechts één exemplaar van die variabele gedeeld door alle instanties van de klasse. Dit betekent dat elke wijziging aan de variabele zichtbaar is voor alle instanties van de klasse;

2. Statische methoden: Wanneer een methode als static wordt gedeclareerd, kan deze direct op de klasse zelf worden aangeroepen zonder dat er een instantie van de klasse nodig is. Statische methoden worden vaak gebruikt voor hulpprogramma's of bewerkingen die geen toegang tot instantie-specifieke gegevens vereisen.

Daarom konden we de methoden die in de Main-klasse zijn gemaakt, gebruiken binnen de main-methode. We hoefden geen instantie van de Main-klasse te maken (hoewel dit mogelijk is) om een methode aan te roepen.

Waarom moet de main-methode in Java statisch zijn?

De main-methode is het toegangspunt van een Java-programma en moet statisch zijn omdat deze moet worden aangeroepen zonder een instantie van de klasse te maken. Wanneer de Java Virtual Machine (JVM) begint met het uitvoeren van een Java-programma, zoekt deze naar de main-methode met de specifieke signatuur (public static void main(String[] args)) om de uitvoering te starten. Omdat de main-methode direct op de klasse wordt aangeroepen, moet deze statisch zijn zodat de JVM er toegang toe heeft zonder een object te maken.